Geslapen, slapen en blijven slapen...

Hallo iedereen,

Ik ben er weer, snel é, alé, sneller dan anders.

Donderdag 13 november 2008 :

In de voormiddag heb ik vooral veel geslapen, ik hoorde mama aan de telefoon tegen papa zeggen, dat het een drukke dag ging worden,
dus moest ik uitgerust zijn voor 's middags en 's avonds.


En effectief, op mijn 2de levensdag hebben we heel veel bezoek gekregen, iedereen van mama's kant van de familie is geweest, het was een gezellige boel daar bij ons.
Wat een geluk dat mama op een éénpersoonskamer lag, anders kon niet iedereen binnen in de kamer, met zoveel waren ze, allemaal toffe mensen op het eerste zicht, veel kan ik er niet over zeggen, maar naar mate ik ouder zal worden, zal ik iedereen wel beter leren kennen zeker?
Ook waren er aan paar vrienden en kennissen van mama en papa aanwezig.

Peter Guido was er ook bij, hij kon het toch niet laten om mij eens te pakken, zo fier dat hij is,
vroeger was mijn mama zijn klein fifike, ik denk stiekem dat ik dat nu geworden ben, het is echt leuk om hem bezig te zien, ik ben echt heel blij met zo'n peter!! 't is nen toffe PEE-ter.


Mijn nichtje Janne heeft mij ook eens op de schoot genomen, zij is heel blij dat ik een meisje ben, zo kan ze later, als ik wat groter ben veel met mij spelen, we zijn nu al de beste kameraadjes, zie maar :


En tussen alle "pak"-momentjes, deed ik het weer...

... slapen...



's Middags heeft de verpleegster ook nog een fruittaartje gebracht met mijn naam en geboortedatum op, wel lief hé!



Tussendoor hebben ook mama en papa van mij genoten, ik mocht ook een paar keer op hun schoot zitten :



Toch ben ik ook perioden wakker geweest, samen genieten met mama en papa van de prille, maar mooie, momenten samen met ons gezinnetje.
Papa heeft zelfs de tijd gevonden om mij een danschoreografietje aan te leren, de "macarena"?
misschien wel voor op mijn eerste feestje, dat voor mijn nichtje Ester haar verjaardag???


En van al dat bewegen, wordt ik zo moe é...

...



Vanaf de vierde dag begon iedereen te zeggen dat ik heel terk op papa begon te lijken, misschien is het wel zo, bekijk en oordeel zelf :



En na deze vergelijkingsfoto heeft papa mij terug in mijn bedje gelegd, en wat heb ik toen gedaan?!?...

... inderdaad, geslapen...

Zo dat was een beetje het verloop van mijn eerste levensdagen en verblijf in het ziekenhuis.

Tot één dezer...

Groetjes en kus,

Phebe xxx

Mijn eerste volledige dag op deze wereld!

Hallo iedereen,

Ik ga hier nog een beetje verder doen, want jullie zitten waarschijnlijk te wachten op een vervolgje!?

Woensdag 12 november :

Mama is heel vroeg opgestaan om naar mij te kunnen kijken, ze heeft niets anders gedaan de eerste ochtend! Ik heb veel geslapen toen, maar telkens ik mijn oogjes op een spleetje zette, zag ik telkens weer mijn mama lachen, zo fier als een gieter.

Om 11u00 zou de fotograaf komen en papa zou er ook op tijd zijn, als hij zich niet ging overslapen, maar om te slapen heeft hij geen tijd gehad!

Stipt om 11u00 was de fotograaf toegekomen, en 2 minuutjes later, kwam ook mijn papa de kamer binnen. Na 15min was de fotograaf klaar om de foto's te maken, maar daar weet ik niets meer van, ik vond het wat te lang duren en ben maar in slaap gevallen.

De ganse tijd heb ik geslapen, maar het resultaat mag er wel zijn volgens mama en papa.

Spijtig dat we die foto's niet digitaal meegekregen hebben, dan kon ik er hier een paar posten, alé, door papa laten posten, want met dat tokkelspelletje (laptop) kan ik nog niet werken.

Maar omdat mama en papa ook een paar mooie fotootjes wilden, die wel van ons eigen waren, besloten ze mij zelf te fotograferen. Ook hierbij ben ik in slaap gevallen maar de foto's zijn des te mooier!! Kijk maar :

Wil je meer foto's zien dan kan papa jou misschien nog wat fotootjes door sturen via email.

Je vraagt het maar, via mail of via een reactie.

In de namiddag kregen we ons eerste bezoek, het was oma Erna samen met mijn overgrootmoeder Marie-Louise en overgrootvader Gilbert.

Voor hen ben ik het 1ste achterkleinkind, en ik denk wel dat ze dat heel speciaal vinden, als ze me mogen vastnemen, staat de fierheid en het geluk zo op hun gezicht te lezen!!!

We hebben dan ook een speciale band é...

... samen vormen we een viergeslacht in vrouwelijke lijn!!!

Op een rijtje : Phebe Joos (ikke) , Sarah De Coninck (mijn mama), Erna De Troyer (mijn oma),

en Marie-Louise (mijn overgrootmoeder).

Maar er was ook nog ander bezoek die eerste dag, mijn overgrootvader, mijn nonkel Pieter,

en ook Peter Guido, maar die was wat later gekomen omdat hij moest gaan werken die dag.

nog enkele fotootjes :

Tot zover onze 1ste dag hier in dit interessant maar ingewikkeld wereldje.

Groetjes en tot kijk!!!

Phebe xxx

Papa aan het werk geslagen.

Hallo iedereen,

Eindelijk kan ik het blogje nog een beetje bijwerken, want we zitten nog een tijdje achter é!

Nadat ik was geboren, begon het nieuwe aangepaste leventje van mama en papa.

Eigenlijk was ik een weekje te vroeg geboren, niet dat ik niet welkom was bij mama en papa, maar voor alle voorbereidingen was er dan niet veel tijd meer.

Na alle testen, de hielprik en een spuitje met vitamientjes, mocht ik terug bij mama op de kamer.

Mama was nog wat aan het bekomen van het werk dat ze had geleverd, maar van zodra ik terug op de kamer was, was ze er al terug bovenop. Nu kreeg ik mijn eerste voeding, het was lekkere melk van mijn mama, en het heeft mijn heel erg gesmaakt.

Nadat mama en papa een beetje genoten hadden van mijn aanwezigheid vond papa het stilletjes aan tijd om zijn biezen te pakken en mij en mama een beetje te laten rusten. Om 4u00 ongeveer is hij dan vertrokken.

Maar voor papa zat er zeer weinig rust in die nacht, hij zou mijn komst nog een beetje voorbereiden, zoals de geboorteaankondiging zetten, sticker kleven op de achterruit van de auto, de champagneglazen graveren met mijn naam en geboortedatum.

Ook moest papa nog een beetje verder doen aan mijn slaapkamertje, dat was al zo goed als af, juist moest er nog 1 wolkje bij komen en een paar sterretjes.

Mijn kamertje is een beetje gebaseerd op mijn dekbedovertrekje.

Nadat papa dit gedaan had zag mijn kamertje er nu zo uit :

Als dat allemaal gedaan was moest papa zich nog haasten om alles klaar te nemen om mee te nemen naar het ziekenhuis, doopsuiker, kleren, papieren, enz... want om 11u00 ging de fotograaf komen om de foto's te maken voor het geboortekaartje.

En eerst moest papa ook nog om een kaartje en een kadootje. Het was wel een mooi kadootje, kijk maar :

Mama was er heel tevreden mee!!! En ik vind het beertje dat in die ballon zit ook wel mooi, en zeker, leuk om mee te spelen!!

Zo, dat was het voorlopig, anders wordt het hier veel te lang en ambetant om te lezen, dus tot binnenkort.

groetjes,

Phebe xxx

Eindelijk was ik er klaar voor.

Op het Sint-Maartenfeestje bij mijn overgrootouders,

leek mama en papa's sprookje echt te beginnen.

Doordat ik al zo groot geworden was in mama's buik had mama pijnen beginnen voelen, weeën dus. Maar dat kan altijd wel opkomen dus maakte mama zich daar niet echt zorgen over en ze verbeet de pijn een beetje door te zeggen dat ze het warm had.

Toen het feestje daar gedaan was zijn mama en papa naar huis gereden.
Papa was toen bezig met zijn verlichting voor het aquarium. Toen we thuis waren deed papa nietsvermoedend verder.

Om 19u45 kreeg mama terug zo'n helse pijn, en papa heeft het uur dan een beetje in de gaten gehouden, om 20u45 had mama nog 6 à 7 van die pijnen gevoeld.

Na een beetje overleg leek het misschien beter om eens naar het ziekenhuis te gaan om te controleren of er toch niets aan de hand was, of dat het misschien al tijd was om mij te mogen ontvangen.

De valies van mama stond al klaar dus waren mama en papa al snel vertrokken.

Op naar het ASZ in Aalst, want daar wilde mama van mij bevallen in het bevallingsbad.

Na een beetje wachten aan de ingang van spoed, mochten mama en papa toch naar boven naar de materniteit, op de gang kwamen mama en papa,

tante Anne-Marie tegen, dat is de doopmeter van mijn mama, zij werkt daar, maar had bijna

gedaan met haar shift. Iedereen dacht dat mama terug naar huis ging worden gestuurd, omdat ze nog heel gezwind over de gang liep.

Er werd mama een kamer toegewezen, waarop zij een half uurtje aan de monitor moest liggen, maar daar was niets op te zien, dus werd het een uurtje en een half aan de monitor.

Toen daar niets op te zien was, besloot de vroedvrouw eens de opening te meten, mama had om 23u00 al 4cm opening. De weeën begonnen echt heftig te worden, plots werd het heel erg droog bij mij, het water waar ik al zo lang in zwom was nu weg, mama's water was al gebroken.

"Ja, het gaat hier om de 999ste of de 1000ste baby!!!" zei de vroedvrouw.

Papa werd direct naar beneden gestuurd om mama te gaan inschrijven en om de valies te gaan, het echte werk ging niet lang meer uitblijven en om 23u50 meette de vroedvrouw al 10cm, dus volledige opening, ik was mij aan het klaarmaken om ter wereld te komen!! De gyneacoloog werd gebeld en het bad werd gevuld, het moest allemaal snel gaan nu.

Mama werd naar de verloskamer gebracht, het bad was nog niet volledig vol en mama moest mij zelfs een beetje terugduwen, en het een beetje tegenhouden tot het bad halfvol was, want er was zelfs geen tijd meer om het volledig te vullen.

In de verloskamer ernaast was er ook aan mevrouw aan het persen, zou haar baby de 1000ste zijn, of zou ik het zijn???

Nadat mama in het bad al een paar keer had geperst, hoorden mama en papa babygeschreeuw in de verloskamer ernaast.

Ik was dus de 1000ste baby.

2 luttele minuutjes later vond ik de tijd rijp om op deze wereldbol hier terecht te komen en mijn veilige plekje te verlaten. En toen, om 00u40, ben ik dan maar zonder problemen in het bevalingsbad gedoken. Ik werd direct op mama haar buik gelegd en ik begon een beetje te wenen, nu zaten wij daar, met z'n 3tjes te wenen!!! Ik denk dat dat wel het mooiste moment was uit ons leven, bij mama en papa omdat hun droom uitkomt, en voor mij omdat ik hier mag zijn en leven!!!

Fotootje van mijn duik in het bevallingsbad

Hier ben ik amper 1 minuutje oud (jong)

Nadat mama heel veel gewerkt had, en veel pijn heeft moeten lijden om mij ter wereld te laten komen was het nu tijd om papa aan het werk te zetten, hieronder zie je hem aan het werk met het doorknippen van de navelstreng.

Zo lang, letterlijk, aan mama gehangen en dit wordt zomaar doorgeknipt!

Maar ik zie het anders, positiever : ik zie het als een mooi geschenk, dat ik van mama en papa MAG leven, en dat ik welkom ben in hun leventje.

Tot zover mijn geboorte!

Tot binnenkort,

Groetjes,

Phebe xxx

Welkom!!!

Hallo iedereen,

Welkom op mijn eigen plaatsje hier op het web.
Er bestaan wel miljoenen, wat zeg ik, miljarden website's, en toch kom je hier eens piepen.

Ik vind het wel fijn, zoveel bekeken te zijn.

Wil je mij nog iets zeggen, gelieve het dan bij de reactie's te leggen.

Ik ga jullie nu maar laten lezen, kijken en schrijven,

want anders zou ik hier bezig blijven!!!

groetjes en een dikke kus met mijn kleine mondje.

Phebe